Uniek aangeboden object op Funda in Business. Deze donkerbruine tijdmachine, vermomd als een statige kantoorvilla in Rotterdam staat te popelen om hipsters de smaakvolle jaren ’80 op orgastische wijze te laten ervaren.

We beginnen natuurlijk in het kantoor van de Baas. Alles roept hier Directeur. We zien de sigaar niet, maar hij is er wel. Op de groende bureaulegger is het comfortabel schrijven, de telefoon altijd binnen handbereik, want zaken zijn zaken en die gaan altijd door. Daarom liggen de telmachines ook in het zicht, want geen offerte gaat de deur uit zonder goed narekenen.

Voor een ontspannen sfeer tijdens zakenbesprekingen mogen de gasten plaatsnemen op de bank. De directeur zit altijd in de congnackleurige directiefeuteuil, want Directeur.

Klikt u even naar de receptie door, en we staan stil bij de kluis. Als een kameleon gaat hij op in het interieur door ingenieus gekozen camouflagetinten beige / chocoladebruin. Daar worden de loonzakjes in bewaard, en de binnengekomen betalingen van de facturen. In guldens natuurlijk. We openen de deur van de receptie naar de entree.

De symfonie aan verschillende tinten bruin die je in doorrookte baritonstemmen toewalmen als je de entree binnenkomt zetten de toon van het hele pand. Het melancholisch middaglicht dat door het hardhouten raam deze lobby binnen valt, wordt gebroken door de smaakvolle opengewerkte bruine vitrage die we in het gehele pand terugvinden. De unieke met een speels motief van afwisselend beige, lichtbruin en chocoladebruin gekleurde, in eerlijk beton gegoten plantenpot, schreeuwt om een nieuwe sanseveria waarvan de receptioniste het tergend trage stervensproces kan gadeslaan terwijl de dagen van haar schrale leven voorbij vliegen achter het draadglasvenster van haar uitzichtloos kantoorbestaan. Werkelijk een pareltje.

Heb ik u al gewezen op het plafond? Bruin! Zo ziet u het niet meer, en alsof het er gisteren is opgezet. Ruikt u de zware shag nog?

En waar het plafond niet bruin is, hebben we het verlaagd. Die oorspronkelijke ornamenten plafonds konden écht niet meer, dus daar is meteen de Skill boor in gegaan om consequent alle oorsprong van het pand te verhullen met verlaagde systeemplafonds met energie zuinige TL-verlichting. Maar let op, we moeten door want we moeten verder, is nog meer te zien.

Jute aan de muren: u krijgt het! Overal! Het beigebruin verbindt de muren op natuurlijke wijze aan een symfonie van ritmisch georkestreerde hardhouten kozijnen, balustrades en traptreden in het trappenhuis, alles uiteraard regelmatig met boenwas onderhouden.

Betreden wij de werkplek, dan ziet u zelf: de fax en elektronische typemachine met margrietwiel zijn keurig – zoals altijd – afgedekt met stofhoezen. Innovaties moet je koesteren! Behalve de schrijfmachine van De Vries, maar daar knijpen we een oogje toe, want die is al 38 jaar met pensioen – al weet hij dat zelf nog niet.


Lopen we door naar de toiletruimtes: stemmige mokkabruine toilettegeltjes waarop het witte porselein hygiënisch afsteekt. Het handdoekje is gisteren nog bij Termeulen gekocht.

In de keuken glimmen de donkergroene geglazuurde tegeltjes je warm toe. Het keukenblok dissoneert wat in het geheel, want dat is namelijk in 1990 nieuw geplaatst. De bovenkant is gelambriseerd met in een lijst afgetimmerd zachtbord omdat er nog authentieke elementen van het monumentale pand zichtbaar waren.



Dalen wij na een dag hard typen – carbonpapier terug gelegd voor hergebruik en de doorslagjes gestempeld en gearchiveerd te hebben – af naar de sfeervolle kelder. Daar kan het bruine pak en oranje stropdas (jaja, Jansen, buitendienst!) even op de moderne pers, en kunnen we in informele setting nog even napraten aan tafel op de met oranje skai bekleedde kantinestoelen, onderuitzakken op het diarreekleurige kippenleren bankstel met een glas Kellergeister, of direct aan de Skol aan de sfeervolle bar. Let u even op de eigentijdse telecominstallaties? In deze tijden moet je immer overal bereikbaar zijn!

Sluiten wij onze tour af in het archief – inmiddels geheel papierloos zoals u ziet. Naar wij hebben gehoord schijnt het dat ’s nachts om 12.00 uur het geluid van schuivende ordners, ratelende telexen en rinkelende telefoons, met Hilversum 3 op de radio de zichtbare tijd van toen, hoorbaar nog meer tot leven komt. Maar niet te hard, want de Directeur…

(Deze schitterende screendumps zijn van Funda, op deze blog gebruikt als journalistieke illustratie en niet voor persoonlijk gewin. Ik kan alleen maar zeggen: als er zulke pareltjes tussen zitten…koop je kantoor op Funda!)

Categories: Inspiratie

Erik

Erik van der Liet shares his passion for communication and improvisation on this blog. He works as a communication professional since 1996. Improvisation came into his life in 2001, and never left him. Professional bio: http://www.linkedin.com/in/communicatie

2 Comments

Misa Dzoljic · June 12, 2018 at 10:11 am

De liefde voor de jaren 80 spreekt uit het stuk. Zelf had ik in de keuken zo’n pruttelende koffie zetapparaat neergezet met extra voorraad filters. Dat maakt het net af en voorkomt dat een verdwaalde geest daar een Nespresso machine neerzet.

    Erik · June 12, 2018 at 6:52 pm

    En de koffie dan eerst 3 uur laten doorkoken natuurlijk voor je het eerste kopje neemt.

Leave a Reply to Erik Cancel reply

Avatar placeholder

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.